ΓΡΑΦΩΝΤΑΣ ΤΑ ΨΩΝΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΣΟΥΠΕΡ ΜΑΡΚΕΤ

Το να ξεκινάς να γράψεις κάτι είναι μια περίπλοκη διαδικασία αλλά στη βάση της εξαιρετικά απλή. Ίσως δεν διαφέρει σε τίποτα από το να καταρτίσεις μια λίστα με ψώνια από το σουπερ μάρκετ. Ανοίγεις τα ντουλάπια, βλέπεις τις ελλείψεις, φαντασιώνεσαι συνταγές μαγειρικής και τα υλικά που απαιτούνται, κοιτάς το πορτοφόλι σου και ξεκινάς να γράφεις… ντομάτες, μπανάνες, χαρτί υγείας, παξιμαδάκια, κλπ κλπ.  Μετά βγαίνεις από το σπίτι και κατευθύνεσαι με τη λίστα ανά χείρας. 

Τι γίνεται όμως όταν ξεκινάς να γράψεις κάτι μεταξύ διηγήματος, ποιήματος και του απλά να αραδιάσεις σκέψεις; Ανοίγεις ξανά τα ντουλάπια, βλέπεις τις ελλείψεις, φαντασιώνεσαι συνταγές ευτυχίας και κοιτάς αυτά που έχεις τώρα. Λίγο παρελθόν, λίγο μέλλον και ένα παρόν, το δικό σου, σε βοηθάνε να γράψεις. Η κακή γραφή έγκειται στο γεγονός ότι κάτι δεν έκανες καλά. Είτε αυτό αφορά τη λίστα του σούπερ μάρκετ, είτε ένα διήγημα. Δεν άνοιξες κανένα ντουλάπι, δεν έκανες κανένα όνειρο, δεν μέτρησες τα χρήματα σου. Κάθισες και έγραψες απλά χωρίς να ανασύρεις τίποτε από το παρελθόν, χωρίς να έχεις κανένα όνειρο για το μέλλον, χωρίς καν να γνωρίζεις σε τι κατάσταση βρίσκεσαι. Θολωμένος όπως είσαι γράφεις και γράφεις, πάς και γυρνάς από το σούπερ μάρκετ και αρχίζεις να τακτοποιείς τα ψώνια σε ράφια. Κάπου εκεί συνειδητοποιείς το μέγεθος της βλακείας σου. Πήρες ένα σκασμό χαρτομάντιλα αλλά ποτέ δε χρειάστηκε να κλάψεις.  Πήρες γάλα που λήγει αύριο αλλά εσύ θα είσαι αλλού για να προλάβεις να το πιείς. Πήρες υλικά που δεν φτάνουν για ένα γεύμα αλλά είναι υποχρεωτικά συστατικά για δέκα διαφορετικά πιάτα.  Αγόρασες καινούργια οδοντόβουρτσά αλλά η οδοντόπαστα σου έχει εδώ και καιρό τελειώσει. Πέρα από αυτό ξόδεψες και ξοδεύτηκες παραπάνω από αυτό που άντεχες. 

Στο τέλος δεν έχεις καμία όρεξη να μαγειρέψεις κάτι πέρα από μια μακαρονάδα με αλάτι και απλά να κάτσεις μπροστά στην τηλεόραση περιμένοντας τον χρόνο να αποσυμπιεστεί σιγά σιγά από τα κενά της ζωής σου. 

Η καλή γραφή βάζει τις σκέψεις σου στα ράφια που έχουν αδειάσει, γεμίζοντας τα ξανά.

Η καλή γραφή σε βοηθάει να φτιάξεις μια νόστιμη συνταγή που ποτέ πριν δε γεύτηκες ξανά.

Η καλή γραφή έχει να κάνει με το δικό σου απόθεμα και όχι κάποιου άλλου. 

Τώρα βέβαια το γεγονός πως κάποιος καταφέρνει να κάνει τα σωστά ψώνια ή να γράψει τις σωστές λέξεις δε σημαίνει και κάτι το φοβερό. Δε αλλάζει τη ζωή του εννοώ. Αλλά τουλάχιστον, στο τέλος της ημέρας, ξέρει ότι πήρε και έδωσε τα σωστά. Και που ξέρεις; Όλο και κάποιος φίλος θα έρθει από το σπίτι για να δοκιμάσει κάτι καινούργιο που έχει μαγειρέψει. Όλο και κάποια λάμψη ονείρου θα σχηματίζεται στις κόρες των ματιών του. Όλο και πιο καλά θα αισθάνεται γεμίζοντας ξανά τα ράφια με πράγματα που του λείπουν και του ήταν απαραίτητα. 

Όσο οι λέξεις τσουλάνε μεταξύ κενών ραφιών και νεων συνταγών κάτι καλό βγαίνει συνήθως.