Είναι πραγματικά μια υπέροχη ημέρα. Είναι από αυτές τις ημέρες που
σηκώνεις το κεφάλι ψηλά και κοιτάς τα συννεφα, και φαντάζεσαι. Πλάθεις
με το μυαλό σου όλα τα πιθανά σχήματα που σχηματίζονται εκεί ψηλά.
"Κοιτα εκεί, σαν καρδιά είναι αυτο" λες και δείχνεις το συννεφο στα
δεξιά σου. Προχωράς και αρχίζεις και χαμογελάς. Σκέφτεσαι ότι τελικά όλα
μπορεί να είναι πιο εύκολα από όσο νόμιζες. Λίγο κέφι μόνο
παραπάνω. Λίγο κέφι πιο πολύ και δύναμη να προχωράς με το κεφάλι σου
ψηλά. Να κοιτάς τα σύννεφα, να φαντάζεσαι σχήματα, να σκέφτεσαι
κοιτώντας ψηλά και μπροστά. Και ο ανεμος θα σου φέρνει και άλλες
παραστάσεις, το ένα σύννεφο μετά το άλλο. Άλλα θα φεύγουν και άλλα θα
έρχονται. Απόγευμα είναι και μα το θεό είναι ενα πραγματικά όμορφο
απόγευμα. "Κοίτα και αυτό, σα δέντρο μπονσάι δε μοιάζει;" Σχήματα,
σχήματα, σχήματα. Χαμογελάς παραπάνω τώρα. Έχεις αφήσει τον εαυτό σου
λίγο παραπάνω ελεύθερο σήμερα. Γι'αυτό το απόγευμα τουλάχιστον. Νιώθεις
πιο ελαφρύς όσο προχωράς. Πιο αισιόδοξος. Πιο δυνατός και γεμάτος
φαντασία. Είναι μια καλή μερα αυτή. Και είναι ακόμα μπροστά μου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου