10:15 SATURDAY NIGHT (Cure)

Δεν υπήρχε κάτι το μαγικό σε εκείνο το βράδυ. Πέρα από το γεγονός ότι ήταν Σάββατο βράδυ και την Κυριακή συνήθιζε να ξυπνάει  αργά.  Δεν υπήρχε κάτι το μαγικό παρά μόνο ότι αυτό το βράδυ το ονειρευόταν όλη τη μίζερη εβδομάδα που είχε περάσει ξεροσταλιάζοντας μέσα στο γραφείο με την σαν από πλαστικό φτιαγμένη γραβάτα του. Δε μπορούσε να σταθεί πουθενά. Ούτε εκείνος, ούτε η γραβάτα του που όσο και να τη σιδέρωνε εκείνη έφτιαχνε κάτι κυματισμούς γεμάτους με αυθάδεια απέναντι στο κατεστημένο της γραφειοκρατίας.

Ξεκλείδωσε την πόρτα του, δύο φορές την πάνω κλειδαριά και μια την κάτω γιατί η δεύτερη στροφή είχε χαλάσει. Μπήκε μέσα κρατώντας ένα μπουκάλι κόκκινο κρασί. Ούτε φθηνό, ούτε ακριβό αλλά σε προσφορά. Καλό του φαινόταν και το ταμπελάκι που φορούσε στην μποτίλια ήταν χάρμα οφθαλμών. Έδειχνε ένα τσαμπί σταφύλι με τη μια του ρόγα να έχει τρυπώσει μέσα στο μισάνοιχτο στόμα μιας σχεδόν ντυμένης γυναίκας. Της έμοιαζε πολύ. Και θα τη συναντούσε σήμερα κιόλας. Εκείνη στο μπουκάλι ήταν ζωγραφιστή ενώ η άλλη που θα έβλεπε θα ήταν φτιαγμένη με σάρκα, οστά και ένα σκασμό από ερωτογόνες ζώνες που μέσα τους θα εγκλωβιζόταν. Ή τουλάχιστον θα το προσπαθούσε. Πέρασε μέσα από το σαλόνι, αφήνοντας το κρασί πάνω στο τραπέζι. Πέρασε μέσα από το δωμάτιο, αφήνοντας το παντελόνι του στο πάτωμα, το μπλουζάκι του στα άπλυτα και το σώβρακο πάνω στη λάμπα του κομοδίνου του βγάζοντας το με μια εκπληκτική κίνηση καράτε. Άνοιξε την πόρτα της τουαλέτας και χώθηκε μέσα στην ντουζιέρα. Άφησε το νερό να ζεστάνει και μόλις οι πρώτες καυτές τούφες υδρατμού εμφανίστηκαν, έριξε το νερό πάνω του. Κοιτάχτηκε στον καθρέπτη, ρούφηξε την κοιλιά του και πήρε να σαπουνίζεται. Σήμερα θα έκανε και σκράμπ με εκείνο το σαπουνάκι που του είχε χαρίσει η πρώην του και ποτέ δεν είχε χρησιμοποιήσει. Ένοιωσε το νερό να ξεπλένει από πάνω του όλα εκείνα που τον ενοχλούσαν. Όλα αυτά που είχε κάνει και κυρίως εκείνα που δεν είχε κάνει στη ζωή του.

Την σκέφτηκε σαπουνίζοντας το πέος του. Έτριβε και η σαπουνάδα θέριευε γύρω από την παραμελιμένη τριχοφυία της περιοχής. Σήμερα θα έβαζε κάθε πράμα στη θέση του. Θα ξυρίζονταν, θα κούρευε λίγο εκεί κάτω, λίγο τις μασχάλες του. Θα έκοβε δύο με τρία νύχια που είχαν ξεφύγει από το στόχαστρο των δοντιών του. Θα γινόταν σωστή μηχανή του σέξ. Σήμερα. Για εκείνη. Τύλιξε σφιχτά την πετσέτα γύρω από τη μέση του και περπάτησε με μικρά, μικρά βηματάκια γκέισας προς την ντουλάπα του. Έβγαλε ένα λευκό πουκάμισο έξω και το φόρεσε. Για τα υπόλοιπα δεν είχε αποφασίσει ακόμα. Τα εσώρουχα ήταν όλα για πλύσιμο και εκείνο πάνω στο λαμπατέρ ήταν στην καλύτερη κατάσταση. Δε θα φορούσε τίποτα για εσώρουχο. Πήρε την απόφαση του, τραβώντας ένα υφασμάτινο παντελόνι από την κρεμάστρα. Η πετσέτα κύλισε στο πάτωμα και εκείνος σήκωσε το ένα του πόδι για να φορέσει το παντελόνι. Πήρε να γλιστράει και κρατήθηκε τελευταία στιγμή από το πόμολο της πόρτας. Κατευθύνθηκε προς το σαλόνι, ρίχνοντας δύο με τρεις ποιητικές βρισιές και έβαλε ένα Jack στο ποτήρι. Το κατέβασε με τη μία. Το κρασί του φάνηκε ξαφνικά πολύ λίγο για αυτό το Σαββατιάτικο βράδυ. Ξάπλωσε στον καναπέ και πήρε τον υπολογιστή στα χέρια του αφού πρώτα γέμισε μια δόση ακόμα στο ποτήρι του.

Σκέφτηκε για λίγο τον έρωτα. Εκείνον που πουλούσαν και τον άλλο που έπρεπε να ανακαλύψεις. Σκέφτηκε πως τίποτε δεν πήγαινε καλά με τον ίδιο και τη ζωή του τα τελευταία χρόνια. Σκέφτηκε το πόσο του έλειπε εκείνη και όλες εκείνες οι μικρές εκπλήξεις που του έκανε κάθε τρεις και λίγο. Σκέφτηκε πόσο πολύ του στοίχισε που τον άφησε, πόσο πολύ μόνος ένοιωθε από τότε. Σκέφτηκε το πόσο έχει βαρεθεί το να σκέφτεται. Σκέφτηκε πως το ποτήρι του πάντα τελείωνε πρώτο, πριν εκείνος καταφέρει να ξεδιαλύνει το οτιδήποτε. Και γέμιζε, ξαναγέμιζε και κάπως έτσι ένας ύπνος γλυκός ήρθε και τον πήρε.

Την είδε να τον πλησιάζει και να τυλίγει τα χέρια της γύρω από τον λαιμό του. Να σηκώνει το ένα της πόδι, σπρώχνοντας με τη φτέρνα της το πίσω μέρος του γόνατου του ανάμεσα της. Την είδε να τον κοιτάζει μέσα από την ριγμένη πάνω στο βλέμμα της φράντζα και να χαμογελάει με εκείνα τα κατακόκκινα μηλαράκια στα μάγουλα της. Την άκουσε να ξεκολλάει τα δύο της χείλη, αφήνοντας τα μισάνοιχτα για να την φιλήσει. Και δεν τελείωνε ποτέ αυτό το φιλί. Από τη στιγμή που την φιλούσε όλα τα υπόλοιπα γινόντουσαν παράλληλα με αυτό το φιλί. Την ένοιωθε ζεστή, με όλο εκείνο το χνούδι στο δέρμα της να έχει τεντώσει την αθέατη του ύπαρξη. Τον έσπρωξε στον καναπέ και έχωσε το χέρι της μέσα στο παντελόνι του. Σα να τρύπωσε ένας άγγελος κάτω από το δέρμα του ήταν. Είχε ανατριχιάσει ολόκληρος. Την κοίταζε να τον κοιτά που την κοίταζε να τον τυραννάει γλυκά. Τα βλέμματα τους μπλεκόντουσαν όλη την ώρα και τα χέρια τους είχαν μπερδευτεί ανάμεσα σε μηρούς, γλουτούς, στήθη και ανάκατα μαλλιά. Ένα κουβάρι που όλο μεγάλωνε και οι εραστές σα να γίνονταν διπλοί, τριπλοί, άπειροι. Ήταν πάνω του όταν την έριξε στο πλάι. Μπήκε μέσα της, σφίγγοντας την πλάτη της πάνω στο στήθος του. Τυλίχτηκε ολόκληρος γύρω της και έκανε όσες κινήσεις χρειαζόντουσαν για να μη τελειώσει γρήγορα το όνειρο, κρατώντας το όμως ζεστό.

Το κουδούνι της εξώπορτας τον έκανε να ξυπνήσει βάναυσα από τον λήθαργο. Σηκώθηκε και άνοιξε, παραπατώντας, γλιστρώντας μεταξύ ονείρων και πραγματικότητας. Ήταν ο γείτονας. Τον παρακάλεσε να κοιτάξει το αυτόματο πότισμα του μπαλκονιού του γιατί έσταζε όλη την ώρα πάνω στην τέντα του και δεν τον άφηνε σε ησυχία. Άκουσε την πόρτα να κλείνει και πήγε στο κρεβάτι του γεμίζοντας ένα ποτήρι ακόμα. Ήταν 10 και τέταρτο, Σάββατο βράδυ και εκείνη δεν είχε έρθει. Ποτέ δεν ερχόταν, ούτε στην ουσία την περίμενε. Και η βρύση έσταζε.

*10:15 Saturday night. Τραγούδι από το πρώτο άλμπουμ των Cure.

“10.15 on a saturday night
and the tap drips
under the strip light
and i'm sitting
in the kitchen sink
and the tap drips
drip drip drip drip drip drip drip...

waiting
for the telephone to ring
and i'm wondering
where she's been”