Σκέφτηκε τα χείλια της και
εκείνη τα δάκτυλα του.
Χάζεψαν για λίγο τους τοίχους
και μετά ξάπλωσαν αργά.
Ένιωσε την ανάσα του στο λαιμό
της και εκείνος το στήθος της πάνω του.
Ήταν αρκετά ρομαντική σκηνή.
Θα συνέχιζαν με αυτά και με
αυτά για κάμποση ώρα.
Τι όμορφα που περνάει η ώρα
έτσι;
Σα να μη περνάει είναι.
Τώρα όμως έπρεπε να σηκωθούν
και να ντυθούν.
Να βγουν έξω για να πάνε στο
ραντεβού τους.
9:30 το βράδυ έξω από το μικρό
καφενεδάκι.
Είχαν πολλά χρόνια να βρεθούν.
Και στο μεσοδιάστημα
σκεφτόντουσαν κάτι τέτοιες σκηνές.